Vrijdag 17 september 2010

We kwamen rond 13.00 uur aan op Schiphol, ik had er van tevoren een parkeerplaats gereserveerd via de site van de ANWB op Schiphol Smartparking (P3, lang parkeren). Het regende toen helaas en we moesten de paraplu erbij gebruiken om ons naar de bus te loodsen, maar beter weer wachtte ons op in Kreta

!

We hebben bij Starbucks nog een beker lekkere Caramel Macchiato gedronken en nog wat rondgelopen en om 15.30 uur konden we aan boord. We vertrokken een half uurtje later maar omdat we wind mee hadden kwamen we toch weer ongeveer om de verwachtte tijd aan, rond 20.40 uur (het is in Griekenland een uur later).

Het is een kleine luchthaven, aan de overkant van de weg ligt Hertz, daar konden we onze huurauto ophalen, we hadden een auto uit categorie B gereserveerd, maar we kregen er eentje uit categorie C, en jawel een Skoda Fabia... (maar hij reed wel goed hoor).

Het was ongeveer 2 uurtjes rijden naar Vamos, we hebben de route gebruikt die op de site van "Eliza was here" stond. Als je geboekt hebt krijg je een inlogcode voor een pagina waar al je reisgegevens staan en waar je ook de route kunt uitprinten. Deze route is goed, het is niet echt moeilijk om het te vinden, in het donker is het wel wat lastiger natuurlijk. We kwamen rond 24.00 uur aan en hadden toen wel honger. Ongeveer 400 meter verderop ligt een taverne die ook vermeld wordt in allerlei gidsen: "Sterna tou Bloumosifis". Hier konden we nog terecht! Er zaten zelfs nog mensen te eten en er speelde een "bandje" echt Griekse muziek. Zaten we daar nog om 01.30 uur te eten... het was lekker en heel gezellig onder de druivenranken en aan de groen-geel geblokte tafelkleedjes. Daarna zijn we teruggereden en zijn we moe maar tevreden in bed gedoken.

Zaterdag 18 september 2010

Deze morgen zagen we pas echt hoe mooi het was in het huisje (huisje "Dimitra") en de omgeving, de Lefka Ori (witte bergen) liggen prachtig op de achtergrond.

We werden verwelkomd door "zwart-witje", die voortaan elke morgen als onze deur openging vriendelijk naar ons mauwde en op brokjes zat te wachten. We hadden en grote zak brokjes bij de supermarkt gehaald en voor 's avonds hadden we kitekat vleeszakjes gehaald, we waren zijn grote vrienden natuurlijk. Heel lief was hij, hopelijk zorgen de volgende vakantiegangers net zo goed voor hem.

Zwart-Witje

Bij de plaatselijke bank pinnen wilde niet lukken, bij een andere bank in Kalyves dat een paar km verderop lag gelukkig wel. Dit was ook een erg gezellig plaatsje, we hebben daar wat gegeten en gedronken terwijl we onder een grote plataan zaten, wat hebben we het toch slecht hè?

Daarna zijn we op weg gegaan om nog even naar het strand in Platanias te gaan maar zijn daar niet geweest omdat we niet echt het idee hadden dat het daar heel mooi was en een uurtje strand vonden we ook te kort. We zijn daarom naar Chania gegaan waar we rondgewandeld hebben en in het historische centrum in een soort van ruïne hebben gegeten. Er zat geen dak op en was aangekleed met veel planten, heel erg leuk.

Zondag 19 september 2010

Zondag wilden we naar het zuidwesten rijden, naar Elafonisi, dit is een eilandje dat op wandelafstand ligt van het vaste land. Het schijnt een soort bounty beach te zijn. We gingen eerst maar eens tanken en toen we de vrouw van het tankstation uitlegden wat we van plan waren vroeg ze zich af of dat wel moesten doen. Het lag helemaal aan de andere kant van het eiland (van noord naar zuid-west) en zou wel 4 uur rijden zijn, enkele reis...hmmm, dat was wel een beetje minder dan.

We besloten maar om het niet te doen en richting Horia Sfakia te rijden, we kwamen door een klein dorpje waar we gingen ontbijten. Nou ja, ontbijten, we kregen een omelet die niet te eten was, er zat vieze geitenkaas op. Ik peuterde er nog een beetje aan maar Frans at er helemaal niks van. Als troost kregen we van de eigenaar een glas verse jus d'oranges met grenadine. Dat was wel lief gedaan want hij zag dat we het niet lekker vonden en dat we ons "best deden", huhuh.

Onderweg naar Horia Sfakia

Onderweg kwamen we nog langs de Imbroskloof, het was veel te warm om deze te lopen maar als het iets minder werd wilden we het toch gaan doen. In Horia Sfakia aangekomen bleek daar geen mooi strand maar moest je eerst met een bootje naar Loutro en de bootjes waren al weg....

We zijn daarna naar Georgioupolis gereden, een erg leuk dorpje om een plein heen en een kwartier rijden vanaf Vamos. Hier ligt ook een mooi strand, we konden er ligbedden en een parasol huren voor € 5,00 en dat was ook nog inclusief 2 softdrinks (cola of iets dergelijks).

Na een paar uur op het strand zijn we weer naar Vamos gereden voor een frisse douche en zijn we weer bij "Sterna tou Bloumosifis"gaan eten. De moussaka, lamsschotel, champignons in knoflook, Griekse salade, raki en yoghurt deden ons heel goed...

Maandag 20 september 2010

Op maandag zijn we naar het centrumpje van Vamos gelopen, niet ver weg, maar wel een stuk zonder schaduw, op de vroege morgen was dat toch al behoorlijk warm, ongeveer 28 C. We hebben daar bij een taverne wat gedronken, het was er al heel gezellig, druk ook nog, we hadden niet verwacht dat het in Vamos zo leuk zou zijn. We hebben er een tijdje gezeten en moesten voor een cola en een nestea en een flesje water € 3,00 betalen....

We hebben de rest van de dag bij het huisje doorgebracht waar we gelezen hebben en geslapen, kortom lekker geluierd.

´s Avonds zijn we naar Georgioupolis gereden en hebben daar bij restaurant Paradise gegeten, we werden heel leuk ontvangen. Het ligt net een stukje van het pleintje af (het straatje naast een internetcafé in, je ziet het dan zo liggen). De eigenaar legde uit dat hij niet de hele kaart had maar om verse gerechten te kunnen bieden had hij een gedeelte van de kaart. Ik koos voor Stifado, biefstuk met uien in een soort tomatensaus. Het was overheerlijk, Frans had meatballs met lemonsauce. De eigenaar zei dat het best druk was omdat hij in allerlei reisgidjes vermeld stond, nou dat is meteen te geloven. Ergens anders heeft Frans nog een ijsje gegeten en toen weer onderweg naar Vamos. Het was inmiddels donker natuurlijk en onderweg zag Frans iets onder de ruitenwisser....een rose papiertje. Alles wat we uit het Grieks konden opmaken was € 80,00...

We denken dat we verkeerd geparkeerd stonden, maar het hele plein stond vol auto's, waarschijnlijk wordt je als toerist bekeurd dan. We hebben het papiertje maar in de tas gestopt en hopen dat ze deze bekeuring net zo vergeten als die we nog steeds in Andalusië hebben openstaan....ook voor verkeerd parkeren.

Dinsdag 21 september 2010

Vanmorgen kwam de man van het zwembad langs, hij komt om de 3 dagen het zwembad schoonmaken. Het wordt allemaal keurig onderhouden. Daarna zijn we naar Falasarna gereden, in de uiterste noord-west punt van het eiland, het was zo'n 2 uur rijden. Falasarna ligt op het schiereiland Gramvousa, dit hadden we op ansichtkaarten gezien en wilden we met eigen ogen gaan zien.

Het was er erg mooi, op de weg ernaar toe hebben we eerst een tosti gegeten met cappuccino, we hadden er een erg mooi uitzicht over het strand. Er zaten 3 oude mannen te keuvelen waarvan er een via de bediende vroeg waar we vandaan kwamen. Toen ze snapten dat we uit Nederland kwamen zeiden ze "o, sprechen Sie auch Deutsch?" Waarop ons antwoord "ein bisschen" was en bij het weggaan "auf wiedersehen". We hebben over het algemeen niet veel Nederlands gehoord, er kwamen wel veel Scandinaviërs.

Na een paar uur aan het prachtige strand op een ligbed gelegen te hebben zijn we op weg terug naar Platanias gereden waar we wat gingen eten. We reden een straatje in dat een beetje steil omhoog liep en zagen een man op een scooter aankomen, hij stond nagenoeg stil. Hij zag ons aankomen, schrok, trok aan zijn stuur en viel om, ver voor onze auto, want we hadden geen botsing. Ik stapte uit om te om die man te helpen met opstaan, ik vroeg of hij pijn had, hij keek me aan en zei "o, Dutch", en ging weer liggen. Ik dacht nee hè, dat hebben wij weer. Hij bloedde als een rund maar ik wilde niet aan die man zitten met dat bloed (het was ook nog een vieze man) dus ik ging papieren zakdoeken halen. Inmiddels waren er een paar mensen bij gekomen die de man op een muurtje hadden geholpen en de scooter aan de kant hadden gezet. Hij had ook al een dweil in zijn handen waarmee hij het bloed stelpte (ja, een dweil is nou niet het meest hygiënische maar ja). Ineens kwam er een hysterische vrouw aanlopen die ons kwaad aankeek en begon de man een beetje op te kalefateren. Een vriendelijke ober wenkte mij achter een muurtje en zei dat het onze schuld niet was want die man reed tegen het verkeer in en mocht daar niet komen. Gelukkig hadden we niet gebotst want anders waren we daar nog niet weg geweest. Die man viel gewoon van zijn scooter, waarom hij ons boos aankeek en niets van ons wilde weten was me een raadsel. Hij zal zijn eigen fout wel op ons geprojecteerd hebben. Maar we schrokken ons toch wel, zeker omdat het bloed bij zijn oog eruit gutste, Frans bleef mooi op een afstandje, hihi. Ze hadden een ambulance gebeld, die zou de man komen ophalen. We stonden er een beetje verloren bij inmiddels en zijn toen maar verder gegaan omdat we niks konden doen en er zou geen politie komen. Toen we de auto geparkeerd hadden en terug liepen zat de man in een Opel Corsa bij iemand en reed hij weg....de ambulance was er nog niet eens, nou ja.

We hebben daarna wat langs de drukke straat gelopen maar vonden er niks aan, het leek wel Valkenburg aan de Geul, supertoeristisch. We zijn toch maar ergens gaan eten en het smaakte toch best wel. Platanias was een echt Scandinaviërs dorp.

Daarna weer op weg naar het huisje waar "zwart-witje" ons weer zat op te wachten, we hebben hem weer voorzien van zijn vlees, een aai over zijn bol gegeven en zijn lekker gaan slapen.

Woensdag 22 september 2010

Woensdag zijn we naar Rethymnon gegaan, we hebben het Fort bezichtigd en zijn door de Venetiaanse straatjes gelopen.

Na het Fort zijn we wat gaan drinken bij een taverne van een oud vrouwtje dat ook Duits sprak. Het was een heel leuk zaakje, met blauw en geel geverfde muren en meubeltjes.

Rethymnon is een erg leuk stadje, we hebben hier 's middags gyros gegeten, overheerlijk.

Na Rethymnon zijn we naar Monastery van Preveli gereden, dat ligt mooi in de bergen.

We kwamen onderweg langs de Kourtaliótiko-kloof: de kloof heeft zijn naam te danken aan een soort geklap, kourtala, dat hoorbaar is bij de ingang van de kloof. Dit geluid wordt veroorzaakt door een stevige noordenwind die zich een weg baant langs de grotten in de wanden van de kloof. Al zo'n 20 meter verwijderd van de noord ingang en bij voldoende wind is dit geluid te horen. We hebben hier een paar foto's gemaakt en het waaide er inderdaad erg hard.

Onderweg naar het huisje zijn we in Georgioupolis gestopt voor een dessert met koffie een daarna terug naar het huisje.

Donderdag 23 september 2010

Deze morgen hebben we in het huisje yoghurt met honing gegeten en jus d'oranges en koffie/thee gedronken. Daarna zijn we naar het schiereiland Akrotíri boven Chania gereden. In het boekje "Wat & Hoe Kreta" stond een autoroute van 45 km. Eerst kwamen we langs het graf van Elefthérios Venizélos, de beroemdste staatsman van Kreta. Van hieruit heb je een schitterend uitzicht op Chania.

Daarna gingen we op weg naar het Agia Triada klooster. Verschillende katten lagen er vredig op de binnenplaats te soezen.

Het is echt een prachtig klooster waar we bij de monniken olijfolie en kruiden gekocht.

Verder op weg kwamen we langs Stavrós, hier ligt een mooie baai met azuurblauw water, die baai vormde ooit het decor voor de film "Zorba de Griek".

Hier hebben we op het strand een club sandwich gegeten en over het strand gewandeld.

Ons volgende doel was Chania, waar we bij Starbucks een frappucino dronken en rondgelopen hebben.

s´Avonds hebben we er weer lekker gegeten. De ober zag ons al stiekem de katten wat eten geven en toen we klaar waren zei hij "loek whot ai do for my cats". Hij liep weg met de borden en was wat aan het rommelen en .... er gebeurde niets, haha, maar een minuut later tikte hij met een vork tegen een bord en zoef, alle katten renden achter hem aan naar een bakje waar hij de restjes in had gedaan. Ze smulden met zijn allen alles op. Leuk toch?

Vrijdag 24 september 2010

Vrijdag was de zwembadboy er weer en die zei tegen Frans dat het niet warm zou worden, slechts 28 C... Een mooie dag om een kloof te lopen, maar dan niet de Samaria want die is toch echt te lang, 16 km... en dat in de brandende zon. We gingen naar de Imbroskloof, de kloof ligt in het gebergte de Lefka Ori, en loopt van het dorpje Imbros op de Askifou hoogvlakte naar Komitades dat vlakbij de Libische Zee ligt. De lengte is ongeveer 8 kilometer. Het hoogteverschil is ongeveer 600 meter. We startten bij het dorpje Imbros bij een taverne waar we eerst hadden ontbeten.

De eigenaar bracht ons voor € 20,00 naar de uitgang van de kloof, we reden met onze auto erachteraan. Hij nam ons weer mee terug naar boven en daar konden we dan beginnen. Na een paar honderd meter stond een piepklein huisje waar we de entree van € 2,00 p.p moesten betalen. Dat was wel geinig, die man die in dat hokje zat zat daar helemaal alleen en verlaten. We hebben er ongeveer 3 en een half uur over gelopen, we hadden niet echt de goede schoenen voor aan, met te dunne zolen, je voelde de stenen op het laatst wel door de zolen heen, maar het was wel te doen.

We zagen onderweg berggeiten en een ezel en halverwege een verlaten hutje waar mensen foto's en dergelijke hadden achtergelaten. Het was een mooi wandeling.

Omdat vanmorgen in de hele regio de stroom was uitgevallen wilde ik niet te netjes gaan eten, want ja, de föhn deed het ook niet hè? We zijn toen in Kalyves uitgekomen, we zaten al aan en tafeltje toen we zoiets hadden van "niet erg gezellig hè, geen muziek, niks". We zijn toen opgestaan en zijn weer naar Vamos gereden naar "onze" taverne. Frans had daarna nog zin in een chocoladegebakje en jazeker, de patisserie was nog open, dus we kochten nog een gebakje.

Zaterdag 25 september 2010

Na het ontbijt in het huisje zijn we zaterdag naar Kournas Lake gegaan, het enige zoetwatermeer op Kreta. Het ligt net onder Georgioupolis. In het meer zitten schildpadden en er komen trekvogels voor.

We zijn met een waterfiets over het meer "gefietst". Het waaide alleen wat hard, dus er waren geen schildpadden te zien helaas.

Op een gegevens moment kwamen vast te staan, ik zeg "ja, er zal iemand uit moeten om ons los te trekken". En Frans begreep dat hij dat was, hihi.

Na een uurtje op de waterfiets hebben we bij de taverne die op het strand ligt wat gegeten, het was er best druk, een buslading met Hollanders, je hoorde ze uiteraard overal bovenuit.

Verder hebben we door verlaten dorpjes gereden waar helemaal niks te doen was, maar het was wel leuk om mee te maken. We kwamen ergens waar we niet wisten of het nou een straat was of niet, ik ben uitgestapt en zag dat het inderdaad een doorgaan was, we moesten wel de buitenspiegels inklappen voordat we door konden rijden. We kwamen uiteindelijk in Georgioupolis uit waar we gingen eten aan het pleintje en kochten daar nog sinaasappelhoning. Bij een andere taverne dronken we nog wat en toen zijn we weer omhoog gereden naar Vamos waar "zwart-witje" op ons zat te wachten.

Zondag 26 september 2010

De laatste dag hebben we geslapen tot half 9, daarna afscheid genomen van "zwart-witje", hopelijk zorgen de volgende bezoekers ook goed voor hem. We hadden nog een halve zak brokjes over die we op de koelkast hebben gezet.

We gingen daarna onderweg naar Heraklion, 5 km onder Heraklion ligt Knossos, de beroemde hoofdstad van het Minoïsche Kreta. Tien eeuwen lang was Knossos de eerste en grootste stad in Griekenland en van heel Europa. Nu zijn er nog de overblijfselen van het grote paleis van koning Minos, de villa's, het theater, grote kruiken en de graven. Op deze plaats leefde de mens voor het eerst ongeveer 6000 jaar voor Chr. in georganiseerd verband. De door opgraver Evans uitgevoerde reconstructies geven de bezoekers een inzicht in de structuur van zo'n Minoïsch paleizencomplex. Kreta is de poort waardoor de heel oude beschaving van het Midden-Oosten Europa binnenkwam. Deze beschaving kwam tot een hoogtepunt onder koning Minos. Kreta heeft in de Minoïsche tijd een enorme bloeitijd gekend, het toppunt van bloei zou hebben gelegen tussen 3000 en 1000 v. Chr.

We kwamen er rond 13.00 uur aan en toevallig deze dag van het jaar was de dag dat de museums gratis waren, dus Knossos ook. Het was erg warm, ongeveer 30 C en er was niet veel schaduw, dus het was wel een beetje afzien.

We hebben rustig wat rondgekeken, foto's gemaakt en zijn toen naar Heraklion gegaan. Na de cultuur in Sicilië viel het ons toch een beetje tegen. In Heraklion konden we geen parkeerplaats vinden en zijn we een stukje terug gereden naar waar we een straat zagen met leuke winkels en eettentjes, er was niet zoveel open op zondag. We hebben daar heel lekker en goedkoop gegeten, ik souvlaki en Frans een broodje gyros. Bij weer een ander tentje aten we gebak en daarna zijn we op weg gegaan naar het vliegveld. We waren hier wel te vroeg, de auto wegbrengen ging heel makkelijk, binnen 2 seconden was het geregeld. We hebben onze "winterkleding" uit de koffers gehaald en op de toiletten aangetrokken. Na een zak chips en een drankje gekocht te hebben en verorberd was het wachten op onze vlucht. Ik heb nog nooit zo'n chaos gezien op een vliegveld, onze vlucht stond op het bord vermeld, maar zonder rijnummer waar je moest inchecken. We hebben zelf maar links en rechts gevraagd en ontdekten dat niemand wist waar ze moesten zijn maar toevallig achter de goede rij kwamen. Ook de gate waar je moest zijn was niet bekend, we werden totaal niet ingelicht. Maar dat kon de pret niet drukken, we hebben een hele fijne vakantie gehad. Om 01.15 uur stonden we weer op Nederlandse bodem.

De foto's staan ook op deze site, klik op het kopje "foto's" of klik op deze link.

Nu is het weer wachten op onze volgende vakantie, de bedoeling is dat ik met mijn moeder in het voorjaar naar Kent ga, de tuinen bezichtigen en in de zomer gaan Frans en ik waarschijnlijk naar Tirol toe.